การสืบพันธุ์ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดในธรรมชาติประสบปัญหาพื้นฐาน 2 ประการ ประการแรกคือการอยู่รอด ประการที่สองคือการสืบพันธุ์ทั้งสองอย่างขาดไม่ได้ สถานการณ์ของสัตว์อื่นๆนั้นไม่ค่อยดีนักเมื่อเทียบกับมนุษย์ที่สามารถแพร่พันธุ์ในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างปลอดภัย ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงพยายามอย่างเต็มที่ ในการแพร่พันธุ์อย่างราบรื่นและเลือกการสืบพันธุ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพวกมัน
นี่คือกลยุทธ์ในกระบวนการวิวัฒนาการอันยาวนานสัตว์ทุกตัวสืบพันธุ์ในแบบของมัน สัตว์ชนิดหนึ่งสะดุดตาเป็นพิเศษ แต่ก็มีมนต์ขลังมากเช่นกัน และดูเหมือนว่าจะเชี่ยวชาญกลวิธีในการโจมตีเพาะพันธุ์ได้ดีเยี่ยม ใครคือสิ่งมีชีวิตที่กลายเป็นอวัยวะสืบพันธุ์ของคู่ครอง ทำไมเขาถึงเลือกกลยุทธ์การผสมพันธุ์ที่รุนแรงเช่นนี้ ต่อไปมาดูกัน
คุณคงเคยเห็นปลาประหลาดที่อธิบายว่าเป็นโคมไฟ ในนิยายเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวใต้ท้องทะเล ปลาตัวนี้น่าเกลียดจนใครเห็นก็ต้องขนลุก อันที่จริงแล้วปลาชนิดนี้ไม่เพียงแต่มีอยู่ในจินตนาการเท่านั้น แต่ยังมีต้นแบบที่แท้จริงอีกด้วย ต้นแบบนี้คือสัตว์โลกที่คนดังอย่างเขากำลังจะพูดถึงในวันนี้ ปลาแองเกลอร์มีหลายชื่อเรียก เช่น คางคกทะเล ปลาแองเกลอร์ ปลาตะเกียง เป็นต้น จะเห็นได้ว่ามาแบบตัวต่อตัวจดหมายโต้ตอบฉบับหนึ่งฟิชดีไซน์จบลง
เป็นปลาที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ 500 ถึง 5,000 เมตรที่ระดับน้ำทะเล ดังนั้นจึงห่างไกลจากชีวิตจริงของมนุษย์และไม่ค่อยปรากฏในขอบเขตการมองเห็นของทุกคน ปลาแองเกลอร์สามารถมีชีวิตรอดใต้ก้นทะเลได้พัฒนาเครื่องมืออันชาญฉลาดสำหรับตัวมันเอง ส่วนที่ยื่นออกมาบนหัวซึ่งมีเซลล์ต่อมจำนวนมากอยู่บนนั้น ฟลูออเรสซีนสามารถหลั่งออกมาและในที่สุดก็ได้รับผล เรืองแสง ที่ประสบความสำเร็จ ปาฏิหาริย์นี้ทำให้ปลาแองเกลอร์รอคอย ในทะเลลึกและเงียบสงบ แหล่งกำเนิดแสง จะดึงดูดเหยื่อ จากนั้นใช้ความคิดริเริ่มเพื่อส่งมันไปที่ประตู
ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่จะบอกว่าควรมีทั้งสองอย่าง แต่สำหรับปลาส่วนใหญ่นั้นยากที่จะแยกแยะ ปลาชนิดนี้ชอบที่จะกินอาหารอ่อนมากกว่าและไม่จำเป็นต้องออกล่า ในแง่ของขนาดตัว มีความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างปลาแองเกลอร์ตัวผู้และตัวเมีย ผู้ชายที่โตเต็มวัยจะดูไม่ต่างไปจากวัยรุ่นหากตัดสินโดยมาตรฐานของผู้หญิง และหากไม่มีดวงไฟเล็กๆบนหัวของปลาตัวผู้และตัวเมีย ระบบย่อยอาหารก็จะไม่สมบูรณ์
ในกรณีนี้ปลาตัวผู้จะลอยไปมาหลังคลอด แพลงก์ตอนบางส่วนจะถูกกินเพื่อรักษาสารอาหารที่จำเป็นในระหว่างกระบวนการ เวลาที่เหลือใช้ ประสาทรับกลิ่น ขั้นสูงเพื่อตรวจจับว่ามีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆหรือไม่ ซึ่งในสายตาของหลายๆคนถือว่าแย่มาก และการสลายตัวแบบนี้มีอยู่ จริงอยู่ที่ปลาตัวผู้เหมือนเกิดมาเพื่อสืบพันธุ์ การพูดว่าสเปิร์มมีสมองไม่ใช่เรื่องเกินจริง เพราะหากหาปลาตัวเมียไม่ได้ภายในระยะเวลาหนึ่งการถ่ายพยาธิก็จะเสร็จสิ้น ปลาตัวผู้อดตายเพราะความพิการแต่กำเนิดและ อบายมุข
ความรักของปลาแองเกลอร์นั้น แยกกันไม่ออกในชีวิตและความตาย ปลาแองเกลอร์ตัวผู้ที่แต่เดิมตั้งใจจะกินอาหารอ่อนได้ถือเอาการหาภรรยา เป็นเป้าหมายแรกในชีวิตตั้งแต่เกิดและโตเต็มวัย ในระหว่างนี้มันจะมองหาฟีโรโมนที่ปลาตัวเมียสิ้นหวังทิ้งไว้ จากนั้นซูก็ทำตามข้อความของซู และโคมไฟเล็กๆบนหัวของปลาตัวเมียก็บินไปหาเธอจากระยะไกล
หลังจากติดต่อกับผู้หญิงได้สำเร็จ ผู้ชายก็เริ่มแผนของเขา มัน กินข้าวอ่อน ในจินตนาการของเรา ถ้าจะกินข้าวอ่อนต้องเอาใจปลาตัวเมียก่อน ปล่อยให้มันแบ่งปันระหว่างพวกเขา แต่ในความเป็นจริงส่วนใหญ่แล้วผู้หญิงจะ จำไม่ได้ ซึ่งในกรณีนี้ผู้ชายอาจถูกผู้หญิงกิน ดังนั้นปลาตัวผู้จึงใช้วิธีอื่นและเริ่มดำเนินการตามแผน จากมุมที่มนุษย์คาดไม่ถึง มันกัดผิวหนังของปลาตัวเมียแน่นราวกับกำลังจูบมัน
หลังจากที่ปลาตัวผู้กัดผิวหนังของปลาตัวเมียแล้ว ปากของปลาตัวผู้จะเริ่มหลั่งเอนไซม์ย่อยอาหารพิเศษ ซึ่งสามารถเกาะติดกับผิวหนังของปลาตัวเมียได้เหมือนกาวเหนียว แต่เรื่องราวไม่จบเพียงแค่นั้น เมื่อตัวผู้ยังคงแทงต่อไปจนกว่าจะพบเส้นเลือดของตัวเมีย หลังจากพบเส้นเลือดของตัวเมียแล้วพวกเขาจะแนบเส้นเลือดของตัวเองเข้ากับเส้นเลือดของตัวเมีย จากนั้นจึงเริ่มทำการผสมพันธุ์อย่างเป็นทางการ
ดังที่เราได้กล่าวไว้ในบทความที่แล้ว ระบบย่อยอาหารของมันไม่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นจึงไม่สามารถกินได้เหมือนปลาทั่วไป ดังนั้นปลาตัวผู้จึงใช้วิธีนี้ Blood Connection ใช้สารอาหารในเลือดของปลาตัวเมียเพื่อรักษาชีวิตของตัวเอง ปลาแองเกลอร์คู่ ในความเป็นจริงหลังจากเสร็จสิ้นการทำงานข้างต้น ปลาตัวผู้จะค่อยๆเสื่อมสภาพ
ไม่ว่าจะเป็นหัวใจ สมอง หรือเนื้อเยื่ออื่นๆของร่างกาย จะถูกย่อยอย่างช้าๆมันเหมือนกับว่ามันกำลังจะตายลงอย่างช้าๆและสุดท้ายก็เหลือเพียงอวัยวะสืบพันธุ์ที่กำลังพัฒนาเท่านั้น จะเห็นได้ว่ากลยุทธ์ การสืบพันธุ์ ที่ยอดเยี่ยมของมัน คือการเปลี่ยนตัวเองเป็นอวัยวะสืบพันธุ์ที่ติดตามปลาตัวเมียเหมือนเงา ตราบเท่าที่ปลาตัวเมียยังตกไข่ เพื่อให้แน่ใจว่ามันจะปล่อยสเปิร์มออกมาเพื่อปฏิสนธิได้ทุกที่และทุกเวลา แล้วอวัยวะสืบพันธุ์ที่ไร้สมองจะรู้ได้อย่างไรว่าปลาตัวเมียจะวางไข่เมื่อใด
ปรากฏว่าความรักในครอบครัวไม่เพียง แต่สำหรับการรับประทานอาหารอ่อนเท่านั้น แต่ยังรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของ ฮอร์โมนเอสโตรเจน ในเลือดของปลาตัวเมียอย่างต่อเนื่อง อวัยวะสืบพันธุ์ของตัวผู้ทราบดีถึงการเปลี่ยนแปลงนี้เมื่อตัวเมียเข้าสู่ฤดูผสมพันธุ์และเริ่มตกไข่ การปล่อยสเปิร์มนั้นเริ่มต้นด้วยการตกไข่
ปลาแองเกลอร์ตัวผู้อ่อนแอ หลายคนเชื่อว่าพฤติกรรมของปลาแองเกลอร์ตัวผู้ส่งผลเสียต่อสุขภาพของพวกมัน อย่างไรก็ตามสิ่งมีชีวิตเพศชายส่วนใหญ่ ในธรรมชาติถือเป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่ง พวกเขาจะไร้ประโยชน์ได้อย่างไร แต่ความจริงแล้ว เหตุที่เราเห็นเช่นนี้ก็เพราะเรามาจากมุมมองของมนุษย์
เราต้องรู้ว่าในธรรมชาติที่โหดร้าย สัตว์ต่างๆมักจะถูกรบกวนจากความรักหรือการตระหนักรู้ในตนเองน้อยกว่า และความปรารถนาในการอยู่รอดและการสืบพันธุ์ของพวกมันก็ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใดดังนั้นนักตกปลาจึงไม่สามารถวิวัฒนาการได้ แต่เต็มใจที่จะเสียสละเพื่อการสืบพันธุ์ของประชากร คุณต้องรู้ว่าความน่าจะเป็นของการเผชิญหน้าของชายและหญิงในก้นบึ้งที่มืดนั้นต่ำมาก
หากพวกเขาอาศัยการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียวเพื่อผสมพันธุ์ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้อาจสูญพันธุ์ไปนานแล้ว ดังนั้นปล่อยให้ร่างกายทรุดโทรมและทิ้งอวัยวะสืบพันธุ์ที่สำคัญที่สุดไป การเปลี่ยนพวกมันเป็นอวัยวะในคู่ของมันเป็นวิธีเดียวที่นักตกปลาชายจะคิดขยายประชากรได้ เพราะเมื่ออวัยวะอยู่รอบตัวเขาเท่านั้น จึงจะรับประกันได้ว่าทั้งปลาเองและปลาตัวเมียจะผสมพันธุ์ตลอดเวลา
แน่นอน เพื่อขยายพันธุ์ชาวประมงชายให้มากขึ้น ตราบใดที่พวกเขาพบกับผู้หญิง พวกเขาจะไม่ปฏิเสธการมีภรรยาหลายคน พวกเขาจะพบสถานที่เชื่อมต่อ พวกเขาไม่สนใจว่าคนจะตายหรือไม่ ปลาตัวผู้ใกล้อวัยวะสืบพันธุ์ ในกรณีนี้ ปลาแองเกลอร์ตัวเมียมักจะมีอวัยวะสืบพันธุ์หลายตัว และอวัยวะเหล่านี้เป็นหลักฐานว่าปลาตัวผู้มีอวัยวะสืบพันธุ์หลายตัวมีความรักปลาแองเกลอร์ตัวเมียที่มีตัวผู้หลายตัวห้อยลงมาจากลำตัว เป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงว่าบางครั้งผู้คนมุ่งความสนใจไปที่การเสียสละของปลาแองเกลอร์ตัวผู้
และลืมไปว่าตัวเมียก็ได้รับปรสิตของตัวผู้เช่นกัน คุณรู้เหตุผลระบบภูมิคุ้มกันของปลาแองเกลอร์ตัวเมียไม่อนุญาตให้ตัวผู้ติดเชื้อได้ง่าย ดังนั้น จากการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ปลาแองเกลอร์หญิงการให้ภูมิคุ้มกันของตัวเองและนำทีเซลล์เข้าสู่ร่างกายซึ่งมีหน้าที่ในการล้างเซลล์ที่ติดเชื้อ การโจมตีเซลล์แปลกปลอมจึง ปิดการใช้งาน ในระยะสั้น เพื่อที่จะยอมรับปลาแองเกลอร์ตัวผู้ได้ดีขึ้น ปลาตัวเมียจะยอมทิ้งสิ่งที่ควรเรียกว่า การวิ่งสองทางโดยสิ้นเชิง
บทความที่น่าสนใจ : ป้อนยา อธิบายและศึกษาวิธีการป้อนยาน้องหมาหรือน้องแมวให้ทานง่ายขึ้น
